Paradise Lost to gra przygodowa stworzona przez rodzime studio PolyAmorous. Jest to pierwszy projekt jaki wypuścili na rynek nasi rodacy. Gra osadzona jest w alternatywnej rzeczywistości w Polsce. Prezentuje wizję, w której II Wojna Światowa się nie zakończyła, a Europa została zrujnowana przy użyciu pocisków nuklearnych przez nazistów. Wcielamy się w ocalałego chłopca, który po śmierci matki wyrusza odnaleźć kogoś, kto być może jeszcze przetrwał katastrofę, kierując się starą fotografią.
Droga prowadzi do tajemniczego niemieckiego bunkra, który przyjdzie nam zwiedzać. Poznamy historię tego miejsca, losy jego mieszkańców, a także to jaka była przeszłość mamy naszego bohatera oraz wątki dotyczące bezpośrednio jego samego. To jest solidny punkt gry. Fabułę śledzi się bardzo przyjemnie i ciekawość pcha nas dalej, by odkryć co w ogóle się działo w tym bunkrze. Nie jest to też milczące doświadczenie, gdzie bohater używa głosu wyłącznie w myślach. Podczas naszej drogi będzie towarzyszyła nam inna postać porozumiewająca się przez systemy bunkra. I nie będzie to jednoznaczne wykreowana osoba. Przez całą produkcję do końca zastanawiałem się z kim w ogóle prowadzę te rozmowy.
Mechanika w Paradise Lost nie jest niesamowita. Ale nie można tego było oczekiwać po gatunku, na jaki zdecydowali się twórcy. Jest to przedstawiciel tak zwanych symulatorów spaceru, czyli gier nastawionych na śledzenie fabuły i chłonięcie klimatu, zmniejszając gameplay do minimum. Osobiście lubię zagrać w tego typu doświadczenia w oderwaniu od pełnych akcji dużych produkcji. I w swojej kategorii nasz raj utracony prezentuje się bardzo dobrze. Znajdą się zapewnię ludzie marudzący, że nie mają co tu robić albo że postać za wolno się porusza. Ale ja do nich nie należę. Stopniowe odkrywanie tajemnicy wraz z zagłębianiem się w trzewia dziwnego kompleksu fantastycznie buduje klimat. A i poruszanie się w żadnym razie nie wydawało mi się za powolne. To takie dziwne przyzwyczajenie, że w innych grach postacie zawsze biegają. No ja osobiście bym po takim bunkrze nie biegał.
Podczas zwiedzania lokacji przyjdzie nam dokonywać prostych interakcji z obiektami, by otworzyć dalszą drogę. Czasem trzeba pociągnąć jakąś dźwignię, a czasem natomiast odnaleźć przedmiot umożliwiający otworzenie danego przejścia. Nic skomplikowanego. Oprócz tego możemy natrafić też na różne notatki oraz nagrania rzucające światło na wcześniejsze wydarzenia mające miejsce w bunkrze. Pojawia się też możliwość podnoszenia i obracana w dłoni niektórych obiektów, ale nie wygląda to za ładnie. Postać strasznie sztywno trzyma te przedmioty.
Jeśli chodzi o oprawę audiowizualną to jest różnie. Lokacje są zaprojektowane fantastycznie. Jest to miejsce, które zwiedza się często z podziwem wymalowanym na twarzy. Nie brakuje detali w odwiedzanych pomieszczeniach, ani w oglądanych przedmiotach. Minusem są zaś modele postaci. Tu zdecydowanie widać niższą półkę. Nie oglądamy ich często, ale jak się pojawią to robią gorsze wrażenie od reszty. Mamy tu też sytuacje, gdzie widzimy ciało naszego bohatera. W grach tego typu często przemieszczamy się jedynie samą kamerą, ale tu spoglądając w dół widzimy, że nie jesteśmy jakimś niewidzialnym bytem. I to jest spoko, acz niestety animacje wspinaczki i tego typu działań nie wyglądają najlepiej.
Warto wspomnieć jeszcze o lokalizacji. Fajnie, że pokuszono się o napisy. To się ceni szczególnie w przypadku tak małego studia, a ostatnio widać jak duże korporacje się od tego odwracają. Aktorzy spisali się w porządku. Co ciekawe, jako iż akcja rozgrywa się na terenie naszego kraju, od czasu do czasu pojawiają się też wypowiedzi w rodzimym języku. Fajna sprawa i dodaje to nieco klimatu.
Pucharki jakie ma do zaoferowania Paradise Lost są bardzo proste. Nie ma tu absolutnie nic wymagającego. I jak zatrzymamy sobie zapis gry w dwóch miejscach możemy ogarnąć 100% przy jednym podejściu. W innym wypadku przyjdzie nam rozłożyć to na dwa przejścia. Platyny niestety gra nie posiada, więc musimy się zadowolić jedynie procentowym calaczkiem.
Ogólnie w Paradise Lost grało mi się bardzo przyjemnie. Nie jest to długa gra, ale pozwoliła miło spędzić sobotni poranek. Do tego jak pozytywny będzie nasz odbiór zależy jakie mamy podejście do produkcji tego typu. Jeśli lubimy spokojne spacerowanie, podziwianie lokacji i okrywanie tajemnic przeszłości odwiedzanego miejsca to warto dać szansę tej produkcji.
[poll id=”62″]
- Stopień trudności wbicia 100%: 1/10
- Czas do zdobycia 100%: 3-5 godzin
- Liczba trofeów:
x0/ 
x1 / 
x2 / 
x9 - Liczba trofeów offline: 12
- Liczba trofeów online: BRAK
- Minimalna liczba przejść: 1
- Trofea możliwe do przeoczenia: TAK, zobacz „Krok po kroku”.
- Zglitchowane trofea: BRAK
W ramach podziękowania za poradnik, o ile się oczywiście przydał, możesz postawić mi kawę!
Krok po kroku:
Gra ma bardzo proste 100%, ale są pucharki związane z pewnymi wyborami, które można pominąć. Są więc miejsca, gdzie warto zapisać sobie save na pendrive lub wrzucić w chmurę i następnie dokonać innego wyboru. W innym wypadku trzeba będzie przejść grę dwukrotnie.
Na samym początku gry mamy do wyboru dwie drogi, którymi można dostać się do bunkra i wiążą się one z trofeami: Übermensch oraz Untermensch. Jeśli to przegapimy, nie ma wielkiego problemu, bo jest to praktycznie sam początek gry. Warto sobie jednak zachować zapis przed wybraniem danej drogi i potem go użyć, by zdobyć drugi pucharek w jednym przejściu.
Kolejny moment do zapisu to końcówka gry. Po dotarciu do miejsca widocznego na screenie w opisie Układanka musimy zgrać sobie zapis. Inaczej będzie konieczne przejście całej gry ponownie do zdobycia pozostałego zakończenia gry.
Poradnik:
Zaprzeczenie / Denial 60 
Przejdź przez zaprzeczenie / Make your way through Denial
Trofeum fabularne, niemożliwe do pominięcia. Wpadnie po przedostaniu się przez pierwszy poziom bunkra i poradzeniu sobie z tytułowym zaprzeczeniem.
Übermensch 130
Witaj w raju / Welcome to Paradise
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek możliwy do zdobycia na początku gry podczas przemierzania pierwszego poziomu bunkra. Po przejściu przez torowisko z wagonami mamy dwie możliwości dostania się do środka. Tą wymaganą do tego pucharka jest znalezienie karty, podbicie na niej pieczątki i przejście przez bramę. Cała droga jest pokazana na tym materiale.
Untermensch 130
Witaj w piekle / Welcome to Hell
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek możliwy do zdobycia na początku gry podczas przemierzania pierwszego poziomu bunkra. Po przejściu przez torowisko z wagonami mamy dwie możliwości dostania się do środka. Tą wymaganą do tego pucharka jest minięcie bramy i przejście na około. Cała droga pokazana jest na tym materiale.
Gniew / Anger 60
Przejdź przez gniew / Make your way through Anger
Trofeum fabularne, niemożliwe do pominięcia. Wpadnie po przedostaniu się przez drugi poziom bunkra i poradzeniu sobie z tytułowym gniewem.
Targowanie / Bargaining 60
Przejdź przez targowanie / Make your way through Bargaining
Trofeum fabularne, niemożliwe do pominięcia. Wpadnie po przedostaniu się przez trzeci bunkra i poradzeniu sobie z tytułowym targowaniem.
Depresja / Depression 60
Przejdź przez depresję / Make your way through Depression
Trofeum fabularne, niemożliwe do pominięcia. Wpadnie po przedostaniu się przez czwarty poziom bunkra i poradzeniu sobie z tytułową depresją.
Akceptacja / Acceptance 60
Przejdź przez akceptacje / Make your way through
Trofeum fabularne, niemożliwe do pominięcia. Wpadnie po przedostaniu się przez piąty poziom bunkra i poradzeniu sobie z tytułową akceptacją.
Nie oglądaj się za siebie / Don’t Look Back 60
Opuść bunkier / Leave the bunker
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek związany z zakończeniem. Jedną z dwóch decyzji na koniec gry jest opcja zastania lub opuszczenia bunkra. By zdobyć ten pucharek musimy opuścić bunkier. Zobacz opis Układanka, by ogarnąć wszystkie zakończenia.
Płomyk nadziei / Beacon of Hope 60
Zostań w bunkrze / Stay in the bunker
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek związany z zakończeniem. Jedną z dwóch decyzji na koniec gry jest opcja zastania lub opuszczenia bunkra. By zdobyć ten pucharek musimy zostać w bunkrze. Zobacz opis Układanka, by ogarnąć wszystkie zakończenia.
Śpij, siostro / Sleep, Sister 60
Odepnij Ewę / Unplug Ewa
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek związany z zakończeniem. Jedną z dwóch decyzji na koniec gry jest opcja odłączenia lub nie Ewy. By zdobyć ten pucharek musimy odłączyć Ewę. Zobacz opis Układanka, by ogarnąć wszystkie zakończenia.
Nie dam rady / I Can’t Do It 60
Nie odpinaj Ewy / Don’t unplug Ewa
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek związany z zakończeniem. Jedną z dwóch decyzji na koniec gry jest opcja odłączenia lub nie Ewy. By zdobyć ten pucharek musimy nie odłączać Ewy. Zobacz opis Układanka, by ogarnąć wszystkie zakończenia.
Układanka / Putting the Pieces Together 200
Sprawdź wszystkie zakończenia / See all the endings
Trofeum możliwe do pominięcia!
Pucharek związany z zakończeniami. W grze w zasadzie są dostępne dwa zakończenia związane z połączeniem dwóch kluczowych wyborów. Jeśli chcemy się zamknąć z całością w jednym przejściu warto zachować sobie zapis z momentu widocznego na poniższym screenie. Dzięki temu po uzyskaniu jednego zakończenia kopiujemy nasz wcześniejszy save do konsoli i dokonujemy innych wyborów.
- Zakończenie I – Nie oglądaj się za siebie + Śpij, siostro
- Zakończenie II – Płomyk nadziei + Nie dam rady
Materiał zrealizowany na bazie własnych doświadczeń z grą.
Zabrania się kopiowania bez zgody autora!
Grę udostępnił wydawca.
Zabrania się kopiowania bez zgody autora!