Annabelle wraca do domu – wydanie Blu-ray – Opinia

Co za dużo, to niezdrowo. Zdanie to idealnie wpisuje się w sagę „Obecność”, która zaczyna przypominać „Modę na Sukces”. Studio zamiast skupić się na robieniu filmów w większych odstępach czasu – a po po prostu bardziej dopracowanych –  wypuszcza tasiemce, które nie mają żadnej wyrazistości. „Annabelle wraca do domu” jest przykładem filmu na raz, o którym z pewnością zapomnicie w kilka godzin po seansie. Nie ma tutaj niczego, co zachęciłoby widza do wsiąknięcia w historię, która jest po prostu wtórna i nudna.

Bo fabuła nie jest zbytnio odkrywcza. Na krótką chwilę powraca duet Eda i Lorraine Warrenów, który sprowadzaja Annabelle do swojego domu i zamykaja w specjalnym pomieszczeniu swojego domu. Lalka, wykorzystując naiwność przyjaciółki córki Warrenów, łatwo wydostaje się z zamknięcia i przy udziale innych duchów sieje zamęt w całym domu.

Mam wrażenie, że cały ten film jest tylko pretekstem do zaprezentowania „postaci” z pokoju artefaktów. Bo naprawdę jest tu dużo wszystkiego – począwszy od lalki Annabelle, przez Demona, Przewoźnika, Krwawą Pannę Młodą i po Wilkołaka. I żadnej z tej postaci nie jest poświęcony odpowiedni czas, by stworzyć jakiekolwiek pozory klimatu horroru. Film bardziej śmieszy głupotą bohaterów niż straszy, a to jest chyba najgorszy „komplement”, jaki można przypisać temu konkretnemu gatunkowi.

Niewątpliwie najlepszym elementem produkcji są momenty, w których pojawiają się Warrenowie. Osobiście jestem fanką filmów z udziałem Very Farmingi, która kapitalnie pasuje do tego typu filmów, a jej chemia z Patrickiem Wilsonem jest po prostu nie do podrobienia. Na słowa uznania zasługuje również Mckenna Grace, która zapowiada się na przyszłą gwiazdę Hollywood. Zresztą już nie pierwszy raz gra świetnie. 🙂

Stracony potencjał, nudny seans i masa głupotek – tak bym podsumowała najnowszą część Annabelle. Szkoda, bo sama tytułowa postać ma tak duży potencjał w sobie drzemiący, że ciężko patrzeć, jak lalka jest po prostu marnowana na kiepskie filmy. Nie pozostaje nic innego, jak czekać tylko na trzecią część „Obecności” i mieć nadzieję, że uratuje ona honor serii.

WYDANIE PUDEŁKOWE:

Annabelle ma bardzo ładną grafikę promocyjną, którą na szczęście wykorzystano na froncie okładki. Z tyłu sprytnie wykorzystany screen z Warrenami, których prawie w tym filmie nie ma – dobry chwyt marketingowy nie jest zły. Obraz i audio nie zawodzą, ale jest kilka mankamentów. Jak się pewnie domyślacie większość filmu jest utrzymana w ciemnych, słabo oświetlonych pomieszczeniach, więc głębia czerni i oświetlenie zostały przygotowane na zadowalającym poziomie, ale w porównaniu z wcześniejszymi wydaniami serii, to tutaj jest niestety widoczny sporawy szum. Dolby Atmos to uczta dla naszych uszu i jeżeli jesteście fanami efektów dźwiękowych w horrorach, to tutaj nie mogę się do niczego przyczepić.

Dodatków niestety sporo nie ma, ale do tego już nas przyzwyczaiły filmy z tej serii. Na płycie znajdziemy materiały z omówieniem postaci, przyjrzymy się pokojowi artefaktów i obejrzymy kilka usuniętych scen. I to by było niestety na tyle.

SPECYFIKACJA WYDANIA:

LISTA DODATKÓW:

• Za kulisami / Behind the Scenes – Poboczne upiory na pierwszym planie.
  • Part 1: The Ferryman/Demon – 00:05:18
  • Part 2: The Bloody Bride – 00:02:57
  • Part 3: The Werewolf – 00:03:07
• Pokój artefaktów i okultyzm / The Artifact Room and the Occult – 00:05:07 – Pokój artefaktów i jego sekrety.
• Światło i miłość / The Light and the Love – 00:04:26 – Warrenowie i ich historia miłości.
• Sceny niewykorzystane / Deleted Scenes – 00:11:28 – Kilka usuniętych scen.
  • Roller skate
  • Kitchen
  • Birthday cake
  • Daniela and the bride
  • Search for Annabelle
  • Alternative ending
  • Talk about the Werewolf