Poniżej lista naszych recenzji.
FIFA 20 już na samej zapowiedzi trybu Volta dorobiła się rzeszy zwolenników. EA wreszcie wysłuchało graczy i postanowiło w pewien sposób wskrzesić piłkę uliczną, którą wszyscy tak miło wspominamy z czasów poprzedniej generacji.
Apocalipsis: The Tree of the Knowledge of Good and Evil to ascetyczna, jednoekranowa przygodówka, która zaskakuje szatą graficzną. Niestety, cała reszta nie do końca sprostuje wysokiej poprzeczce zawieszonej przez zalążki klimatu gry.
Greedfall – najnowsza gra studia Spiders Games – bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Byłem ogromnie ciekaw pierwszych ocen, ponieważ dawno tak mi się dobrze nie grało. Nie miałem wcześniej styczności z innymi grami, które wyszły spod ich ręki. Mowa o The Technomancer i Bound by Flame, które również możemy sprawdzić na PS4.
Afterlife VR to interaktywny film, który prawie pod każdym względem ustępuje grom, które implementują te same mechaniki. Nowe technologie nie zawsze działają na korzyść multimediów, więc jeśli szukacie ciekawej historii z wieloma ścieżkami fabularnymi – w tym przypadku odłóżcie gogle VR i poszukajcie alternatywnych tytułów.
Pierwszy raz Bulletstorm ujrzał światło dzienne w 2011 roku – całkiem ciekawa i zakręcona strzelanka polskiego studia People Can Fly. Mimo tego, że wprowadziła coś innowacyjnego, niestety nie sprzedała się wystarczająco dobrze, by podbić giereczkowy świat, a szczerze mówiąc byłbym bardzo ciekaw, jak wyglądałaby dwójka – oczywiście gdyby powstała.
WRC 8 to, jak można się spodziewać, już ósma odsłona serii opartej na licencji rajdowej. Nad grą sprawuje pieczę studio Kylotonn, odpowiedzialne za poprzednie części oraz między innymi ogrywane przeze mnie V-Rally 4 czy przyzwoite odświeżenie serii FlatOut o podtytule Total Insanity.
Nadszedł wrzesień, więc powracamy na zielone boisko. Przez ostatnie dni miałam przyjemność ogrywać najnowszą odsłonę piłki nożnej od Konami, tak więc krótko i na temat postaram się Wam opisać moje odczucia odnośnie Pro Evolution Soccer 2020.
The Dark Pictures Anthology: Man of Medan to stworzona przez Supermassive Games filmowa przygodówka, mająca zapoczątkować całą antologię podobnych gier w klimatach grozy. Po świetnym Until Dawn poprzeczka była zawieszona wysoko i niestety nowej produkcji nie udało się do niej nawet doskoczyć. Czemu? Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.
Control to zdecydowanie jeden z najbardziej klimatycznych, żeby nie powiedzieć schizowych, tytułów, z jakimi miałem ostatnio do czynienia. Klimat gry wylewa się z ekranu telewizora litrami i zachęca do zagłębiania się w pokręcony świat zjawisk paranormalnych i obiektów mocy. Mimo problemów technicznych, Control to pozycja obowiązkowa, szczególnie w nadchodzące deszczowe, ciemne i złowrogie jesienne wieczory.
Premiera interaktywnej gry pt. Erica była dla mnie sporą niespodzianką. Lubię tego typu produkcje, ale też nie sądzę, że są w stanie podbić serca graczy, bo mimo wszystko są to proste mechaniczne produkcje, które starczają na raz, a ich tempo też nie jest na tyle satysfakcjonujące, by umywać się do zwykłych filmów.
Nie było łatwo mi zabrać się za pisanie opinii tej gry. Początek zmieniałem tyle razy, że już zgubiłem w pewnym momencie rachubę. Dlaczego? Bo seria Wolfenstein to jedna z moich ulubionych na tej generacji konsol, która wróciła z mocnym przytupem podobnie do serii Doom.
Przy okazji premiery najnowszego tytułu serii Wolfenstein, Youngblood, ekipa MachineGames postanowiła zrobić też ukłon w kierunku graczy, korzystających z gogli wirtualnej rzeczywistości, i tego samego dnia oddali w nasze ręce Wolfenstein: Cyberpilot.