Mała June wraz z matką tworzy wyimaginowaną Krainę: bajeczny Park Rozrywki. Jak wiadomo wyobraźnia dziecka nie jest niczym skrępowana. Siła kreowania świata i magia beztroskiej zabawy to to, za czym każdy dorosły tęskni.
Temat zombie w filmach jest już tak wyeksploatowany, że ciężko zrobić w tym gatunku cokolwiek, co zaskoczy potencjalnego widza i jest w stanie zatrzymać przy sobie rzeszę fanów. Jarmusch to nie nazwisko, które jest jakoś ogromnie rozpoznawane, ale każdy fan indyków na pewno je kojarzy.
Sekretne życie zwierzaków domowych 2 to rewelacyjna zabawa dla całej rodziny, a przede wszystkim dla posiadaczy zwierzaków. Czy to pies, kot, świnka morska, papuga – każdy właściciel pupila dostrzeże w animacji szereg nawiązań i „z życia wziętych” historii.
Uwielbiam filmy biograficzne. Jest to rodzaj kina, który oprócz ciekawych historii potrafi również przemycić oryginalne myśli moralizatorskie. Ale niestety nie zawsze tak jest. Czasami ma być po prostu kolorowo, kiczowato i w założeniu oscarowo.
Zabawki od zawsze kreują świat fantazji dziecka. Pobudzają wyobraźnię, uczą a przede wszystkim bawią. Nie inaczej jest w Toy Story 4 Wielką miłośniczką przygód Chudego nigdy nie byłam, ale czwarta odsłona serii bardzo mnie zaintrygowała. Perypetie uroczych zabawek i ich problemy rosną – jak w filmie – wraz z dziećmi.
Są świętości z dorobku Disneya, które zdecydowanie nie powinny być „odświeżane”. Nowa wersja Króla Lwa tzn. ta aktorska, zdecydowanie nie przypadła mi do gustu. Nie jest to wina scenariusza czy wykonania, po prostu nowa wersja jest – poza małymi wyjątkami – wierną kalką animacji.
Do sklepów trafiło już polskie Blu-ray filmu „Yesterday”, więc jak już Was zdążyliśmy przyzwyczaić, zabieramy się za ocenienie samego filmu, jak i wydania pudełkowego. Jak pewnie wiecie jest to produkcja, która dużo czerpie z twórczości jednego z najsławniejszych zespołów muzycznych – The Beatles.
Co za dużo, to niezdrowo. Zdanie to idealnie wpisuje się w sagę „Obecność”, która zaczyna przypominać „Modę na Sukces”. Studio zamiast skupić się na robieniu filmów w większych odstępach czasu – a po po prostu bardziej dopracowanych – wypuszcza tasiemce, które nie mają żadnej wyrazistości.
Odświeżony, bardziej przypakowany Godzilla powraca na filmowe salony i chociaż wydawać by się mogło, że widzowie czują przesyt w kategorii filmów z potworami, tak można z pełną świadomością stwierdzić, że druga część filmu to to, o co nie prosiliśmy, ale na co w głębi duszy czekaliśmy. Bo bądźmy szczerzy – Godzilli nigdy za wiele.
Szczyt popularności Pokémonów przypadał na lata 90-te, czyli w okresie mojego dzieciństwa. W czasie, gdy dopiero rosła popularność domowych PC-tów, gameboyów, a nokia 3310 była marzeniem każdego dzieciaka – niezwykłą popularnością cieszyły się małe stworki z Japonii. Każdy zbierał karteczki do segregatora z wizerunkami pokemonów czy niezwykle popularne tazos (nie ukrywam – miałam dosłownie wszystkie).
Porażka. To jedno słowo idealnie oddaje klimat zaserwowany nam w najnowszej odsłonie X-Menów tj. Mrocznej Phoenix. Po bardzo dobrym zakończeniu sagi – Loganie, z niewiadomych dla mnie przyczyn – zapewne finansowych – twórcy zaserwowali nam fabularnego gniota. Na nic zdaje się gwiazdorska obsada, przy tak okropnym scenariuszu i fatalnym w moim odczuciu montażu.
Disney prezentuje bardzo dobrą passę, odświeżając stare, dobre klasyczne animacje. Ich adaptacje filmowe utwierdzają mnie w przekonaniu, że nie tylko są szalenie aktualne i niosą za sobą uniwersalne wartości, ale także rewelacyjnie oddają klimat współczesności. Odgrzewane kotlety Disneya są wyborne i serwowane na złotej tacy.